حافظه کامپیوتر به عنوان یک واحد ذخیرهسازی برای دادهها و اطلاعات در سیستمهای کامپیوتری تعریف میشود.
حافظه کامپیوتر مانند مغز انسان عمل میکند و برای ذخیرهسازی دادهها، اطلاعات و دستورالعملها استفاده میشود. این حافظه یک واحد ذخیرهسازی داده یا دستگاه ذخیرهسازی است که دادهها برای پردازش و دستورالعملهای لازم برای پردازش در آن نگهداری میشوند. همچنین، ورودیها و خروجیها نیز میتوانند در این حافظه ذخیره شوند.
به عبارت دیگر، کامپیوتر دادهها را به عنوان ورودی میگیرد و آنها را در حافظه اصلی ذخیره میکند تا در زمان نیاز از آنها استفاده کند. پس از پردازش دادهها، این اطلاعات به شکل اطلاعات مفید تبدیل میشوند و در نهایت، خروجی را ارائه میدهد.
نکات کلیدی:
حافظه اصلی: جایی که دادهها و دستورالعملها ذخیره میشوند.
ورودی: دادههای خام که به کامپیوتر داده میشود.
پردازش: فعالیتهای مختلفی که بر روی دادهها انجام میشود.
خروجی: اطلاعات نهایی که از پردازش دادهها به دست میآید.
انواع حافظه کامپیوتر: حافظه اصلی، حافظه ثانویه، حافظه کش.
در مجموع، دانستن اینکه ” حافظه کامپیوتر چیست ” به ما کمک میکند تا بهتر بفهمیم که چگونه کامپیوترها عمل میکنند و چگونه میتوانند در زندگی روزمره و کسب و کارها تاثیرگذار باشند.
بهطور کلی، حافظه کامپیوتر به سه نوع تقسیم میشود:
حالا به بررسی هر نوع حافظه بهطور جداگانه میپردازیم
حافظه اصلی چیست؟ همانند مغز انسان عمل میکند و برای ذخیرهسازی دادهها، اطلاعات و دستورالعملها استفاده میشود. این حافظه یک واحد ذخیرهسازی داده یا دستگاه ذخیرهسازی است که دادهها برای پردازش و دستورالعملهای لازم برای پردازش در آن نگهداری میشوند. همچنین، ورودیها و خروجیها نیز میتوانند در این حافظه ذخیره شوند.
وقتی شما یک برنامه را باز میکنید، این برنامه از حافظه ثانویه کامپیوتر (مانند هارد دیسک سخت یا هارد SSD) به حافظه اصلی یا RAM کامپیوتر منتقل میشود. این فرآیند اجازه میدهد تا نرم افزار به داده ها و دستور العمل ها سریعتر دسترسی پیدا کند، زیرا حافظه اصلی کامپیوتر به طور قابل توجهی سریعتر از حافظه ثانویه عمل میکند.
برای مثال، انتقال یک برنامه از SSD به RAM به نرم افزار این امکان را میدهد که به راحتی با پردازنده کامپیوتر ارتباط برقرار کند. حافظه اصلی به سرعت از محل های موقتی یا دیگر ذخیره سازیها قابل دسترسی است و این امر عملکرد نرمافزار را تسهیل میکند.
حافظه اصلی فرّار است، به این معنا که دادهها تنها بهطور موقت در این حافظه نگهداری میشوند. وقتی که دستگاه خاموش میشود، هر دادهای که در حافظه اصلی ذخیره شده، از بین میرود. اما هنگامی که شما یک فایل را ذخیره میکنید، آن فایل به حافظه ثانویه کامپیوتر منتقل میشود تا بهطور دائم نگهداری شود.
RAM نوعی حافظه کامپیوتر از نوع فرّار است. حافظه فرّار اطلاعات را بر اساس تأمین انرژی ذخیره میکند؛ به این معنی که اگر تأمین برق قطع یا مختل شود، تمام دادهها و اطلاعات موجود در این حافظه از بین میروند. RAM برای راهاندازی یا شروع به کار کامپیوتر استفاده میشود و بهطور موقت برنامهها و دادههایی را که باید توسط پردازنده اجرا شوند، ذخیره میکند. RAM به دو نوع تقسیم میشود:
ROM نوعی حافظه کامپیوتر غیر فرّار است. حافظه غیر فرّار اطلاعات را حتی در صورت قطع یا مختل شدن تأمین برق ذخیره میکند. ROM برای ذخیرهسازی اطلاعاتی که برای راهاندازی سیستم استفاده میشود، کاربرد دارد. همانطور که از نام آن پیداست، حافظه فقط خواندنی است و فقط میتوان برنامهها و دادههای ذخیرهشده بر روی آن را خواند. این حافظه شامل برخی فیوزهای الکترونیکی است که میتوانند برای ذخیرهسازی اطلاعات خاص برنامهریزی شوند. اطلاعات ذخیرهشده در ROM به صورت باینری است و به عنوان حافظه دائمی نیز شناخته میشود. ROM به چهار نوع تقسیم میشود:
اصلیترین تفاوت بین RAM و ROM این است که RAM حافظه فرّار است و دادهها را در صورت قطع برق از دست میدهد، در حالی که ROM حافظه غیر فرّار است و اطلاعات را حتی در صورت قطع برق حفظ میکند.
تا اینجا امیدوارم درک کاملی و جواب کافی از سوال “حافظه اصلی چیست؟” رسید باشید.
حافظه ثانویه که بعنوان حافظه کمکی و حافظه پشتیبان نیز شناخته میشود، نوعی حافظه غیر فرار است که برای ذخیره سازی حجم زیادی از داده ها و اطلاعات استفاده میشود. دادهها یا اطلاعات ذخیره شده در حافظه ثانویه دائمی هستند و این نوع حافظه نسبت به حافظه اصلی کندتر عمل میکند. پردازنده (CPU) نمیتواند بطور مستقیم به حافظه ثانویه دسترسی پیدا کند؛ ابتدا داده ها از حافظه کمکی به حافظه اصلی منتقل میشوند و سپس پردازنده میتواند به آنها دسترسی یابد.
نوار مغناطیسی یک نوار باریک و بلند از فیلم پلاستیکی است که دارای پوشش مغناطیسی نازکی است و برای ضبط مغناطیسی استفاده میشود. بیتها بهصورت الگوهای مغناطیسی به نام رکورد در نوار ثبت میشوند که در طول چندین تراک حرکت میکنند. معمولاً 7 یا 9 بیت بهطور همزمان ضبط میشوند. هر تراک دارای یک سر خواندن/نوشتن است که امکان ضبط و خواندن دادهها را بهصورت متوالی فراهم میکند.
دیسک مغناطیسی یک صفحه فلزی یا پلاستیکی دایرهای شکل است که با ماده مغناطیسی پوشانده شده است. این دیسکها معمولاً از دو طرف استفاده میشوند. بیتها در سطوح مغناطیسی در مکانهایی به نام تراکها ذخیره میشوند که بهصورت حلقههای متقاطع قرار دارند. بخشها (سکتورها) معمولاً برای تقسیم تراکها به قطعات کوچکتر استفاده میشوند.
دیسکهای سخت (Hard Disk) دیسک هایی هستند که بطور دائمی متصل هستند و توسط یک کاربر عادی نمیتوانند جدا شوند.
حافظه نوری یک رسانه ذخیرهسازی مبتنی بر لیزر است که قابلیت نوشتن و خواندن دادهها را دارد. این نوع حافظه با قیمت مناسب و عمر طولانی شناخته میشود و قابلی حمل و جابه جایی دارد، و همچنین کاربران عادی میتوانند آن را از کامپیوتر خارج کنند.
حافظه کش نوعی حافظه کامپیوتر از نوع نیمههادی با سرعت بالا است که به CPU کمک میکند تا سریعتر عمل کند. این حافظه بهعنوان یک بافر بین CPU و حافظه اصلی عمل میکند و برای ذخیرهسازی دادهها و برنامههایی که CPU بیشتر از همه از آنها استفاده میکند، به کار میرود.
با درک این نکات، میتوانیم بهتر بفهمیم که “حافظه کش چیست” و چه نقشی در بهبود عملکرد سیستم دارد.
حافظه فرّار به نوعی از حافظه اشاره دارد که اطلاعات را بر اساس تأمین برق ذخیره میکند. اگر تأمین برق قطع شود، تمام دادهها و اطلاعات موجود در این حافظه از بین میروند. بهعنوان مثال، حافظه RAM (حافظه دسترسی تصادفی) از این نوع حافظه است.
حافظه غیر فرّار به نوعی از حافظه اطلاق میشود که میتواند اطلاعات را حتی زمانی که تأمین برق قطع شده است، ذخیره کند. بهعنوان مثال، حافظه ROM (حافظه فقط خواندنی) از این نوع حافظه است و اطلاعات را بهطور دائمی نگه میدارد.
برای پاک کردن دادهها در EPROM، میتوان از پرتوهای فرابنفش (UV) استفاده کرد. این روش به شرح زیر است:
قرار دادن EPROM زیر نور UV: دادههای موجود در EPROM با قرار دادن آن در معرض نور فرابنفش به مدت معین پاک میشوند.
زمان مشخص: معمولاً این فرآیند به مدت حدود 40 دقیقه انجام میشود تا تمام دادهها بهطور کامل حذف شوند.
نوشتن دادههای جدید: پس از پاکسازی، میتوان دادههای جدید را به EPROM نوشت.
این روش به EPROM این امکان را میدهد که اطلاعات را مجدداً برنامهریزی کند و در نتیجه قابلیت استفاده مجدد داشته باشد.